Kalendarium Maxa Nobla cz. 8

Oberregent Hoffmann von Leuchtenstern rozpoczął budowę nowego kąpieliska któremu budowniczy nadał imię „Kąpielisko Naszej Najukochańszej Panny Marii na Pustkowiu”. Budowa Marienbad (Wojciecha) została całkowicie ukończona 12 października 1678 r.

Urodził się w Brinitz Ober Schlesien (Brynice, Górny Śląsk) dr Adolf Adamczyk tutejszy balneolog i lekarz uzdrowiskowy. Zmarł 30 marca 1875 w Lądku, spoczywa na tutejszym cmentarzu komunalnym. Autor prac o właściwościach leczniczych lądeckich źródeł „Idicationen fur den Kurgebrauch an der Therme Landeck”

Ksiądz Schlombs otrzymał godność proboszcza w Lądku. Ilość dusz w katolickiej parafii w roku 1864 wynosiła 3733.

Biała Lądecka spowodowała ogromną powódź.

Wrocławska Kriegs und Domaenekammer wydała nowy regulamin uzdrowiskowy w celu „zwiększenia ilości przyjęć w podupadłych uzdrowiskach”.

Zmarł na cholerę tutejszy organista i pierwszy nauczyciel Schalaster od 1817 zatrudniony w tutejszej miejskiej szkole.

Odeszła w Panu małżonka Adama von Pannewitz z Reyersdorf und Schonau (Radochowa i Orłowca) pani Anna z domu Sommerfeld.

Ukazał się wykaz nowych miar i wag, który zaczął obowiązywać od 1872 r.

Nastąpiło przekazanie Zarządowi Uzdrowiska przez Radcę Kaspra Nitsche założonych przez siebie Stawów Biskupich. Stawy Biskupie to niewielki zbiornik wody położony przy ul. Moniuszki. Nazwę przyjął od od wypływu wody z miejsca, które ocembrowano i nazwano Studnią Biskupią na cześć biskupów wrocławskich i praskich często Lądek odwiedzających.

Kuracjusz Krzyżanowski z Poznania zlecił ustawienie przed Kaplicą Zdrojową figury Maryjnej (odlew cementowy, kopia Madonny Sykstyńskiej) z wdzięczności za przywrócenie zdrowia.

Tutejszy związek Weteranów odprowadził wielu swoich członków na dworzec kolejowy (Landsturm). Lądczanie wyjeżdżający na I wojnę Swiatową.

Król Wacław IV odnowił przywileje Miasta Lądka, które obejmowały własność lasów, polowań i łowienia ryb.

Trzy chorągwie z Habelschwerdt (Bystrzycy Kł.) zostały wysłane do Lądka do obrony granic. Początek wojen XXX-letnich.

Miasto Lądek doznało wielu szkód z powodu powodzi.

Cesarz Rudolf II zażądał sprawdzenia od Georga Rottera dotyczącego wyproszonego od niego drewna i doprowadzenia wody do budowy tłoczni w Schreckendorf (Strachocinie).

Johann Heinrich von Haugwitz sprzedał swojemu bratu Franzowi Antonowi von Haugwitz Schonau (Orłowiec) za 22 300 florenów.

Graf Hoym ówczesny Minister Śląska ufundował zegar do Kaplicy Zdrojowej (wybudowanej w 1688 r.)

Karl von Holtei po raz trzeci odwiedził naszą miejscowość. Pierwszy raz latem 1813 (mieszkał ze swoją przybraną matką i ciotką Julie w Ringhaus nr 27 (Rynek 27), następnym razem, latem 1847 nocował w „Unter Blauen Hisch” (Pod Błękitnym Jeleniem), współcześnie „Pod Filarami”, skąd zrobił objazd do swojego ulubionego Grafenort (Gorzanowa). Karl von Holtei niemiecki poeta romantyczny i reżyser teatralny, urodzony 24.01.1798 zmarły 12.02.1880 r. we Wrocławiu. Związany z pałacem w Gorzanowie gdzie debiutował w tamtejszym teatrze i Dusznikami Zdr. których został honorowym obywatelem.

Wybór burmistrza padł na urodzonego Lądczanina, lekarza uzdrowiskowego i Przewodniczącego Rady Miejskiej dr Karola Wehse, syna mistrza rzeźniczego i właściciela zajazdu „Wehse” (Rynek nr 15). Dr Wehse w ciągu 32 lat dał się poznać jako zdolny, sumienny, niezmordowany i czynny urzędnik.

Wydanie przez Magistrat banknotów Notgeld na 100 000 –500 000-milion-pięć milionów marek. Po kilku tygodniach banknoty Notgeld denominowano na 500 milionów-miliard-pięć miliardów i dziesięć miliardów.

Urodził się Gompersdorf (Goszowie) Joseph Harbig, 1843 Proboszcz w Lądku, zmarł 29.08.1845 jako Grossdechant (Wielki Dziekan) i Ehrendomherr (Kanonik Honorowy). Jego następcą w tutejszej parafii został jego sekretarz Ksiądz Philip Seyer.

Odwiedziła Lądek w drodze z Glatz (Kłodzka) i Ullersdorf (Ołdrzychowic) Księżna Luise, położyła kamień węgielny pod budowę sali (Sala Królowej Luisy).

Utworzenie tutejszej szkoły zawodowej.

Fabrykant Braune z Berlina przekazał Burmistrzowi Jeglinskemu ufundowany przez siebie monument dla źródła Jadwigi przy Waldtempel (Leśnej Świątyni). Do dziś istnieje przy promenadzie Św. Jadwigi.

225 mężczyzn pomiędzy 40 -45 lat dotychczas niezmobbilizowanych przybyło tu na wojskowe przeszkolenie. Zaprzysiężenie w Sali Luisy 16 września.

Nieznany kronikarz naszego miasta na początku 17 stulecia napisał: „Wielka woda nadeszła zewsząd i porwała wiele domów”.W 1551 nazywało się to: „Wielka woda z Białej Lądeckiej wyrządziła wielkie szkody”.

Od 26 do 26 sierpnia „Biała Lądecka i wszystkie inne wody tak w Hrabstwie Kłodzkim jak i na Śląsku przez więcej jak 3-dniowy nieustanny deszcz i wypłynięcie wszystkich podziemnych źródeł osiągnęły taki stan wód jak podczas wielkiej powodzi w 1783”. Tak napisał tutejszy Kooperator Wolf w swoich „Memorabiliach”.

Uroczyste zaprzysiężenie przez Burmistrza Fuehrerowi Adolfowi Hitlerowi urzędników i nauczycieli w sali ratusza.

Minister do spraw wiary, nauki i medycyny zezwolił na utworzenie w naszym mieście Katolickiego Zakładu Przygotowawczego dla nauczycieli. Mowa tu o Preparandzie Nauczycielskiej (dziś CkiR).

Zmarł w wieku 64 lat Ksiądz proboszcz Adam Bernardus Breiter. bezinteresowny budowniczy tutejszego kościoła parafialnego . Urodzony w Lądku jako syn mistrza kowalskiego Breitera.

Miasto sprzedało obywatelowi Jakobowi Voigtowi (właścicielowi domu przy Rynku 17) odcinek Białej Lądeckiej od wpływu Potoku Lutyńskiego do granicy Radochowa. Miasto zachowało dla siebie prawo pierwokupu na ten zarybiony odcinek.

Księżna Luisa wdowa po Księciu Christianie II von Liegnitz, Bieg, Wohlau (Legnicy, Brzegu i Oleśnicy) udała się z Reichenstein (Złotego Stoku) do Lądka.

Przewodniczący Lądeckiego Oddziału Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego Radca Seibt otworzył zbudowaną przez mistrza budowlanego Utnera z Jauernick (Javornika) 15 metrową wieżę widokową na Borówkowej Górze. W tej uroczystości udział wziął między innymi Książe Fryderyk Wilhelm von Preussen, Kamenz (Kamieniec Ząbkowicki).

Zmarł w wieku 56 lat tutejszy proboszcz Ksiądz Karl Marx

W sierpniu Książe Henryk Starszy (syn Króla Jerzego z Podiebradu) korzystał z lądeckich ciepłych kąpieli.

Powołano do życia tutaj krajową stację odzieżową, gdzie obywatele, szczególnie ci mniej zamożni mogli być zaopatrzeni w najpotrzebniejszą odzież i obuwie.